(marraca), v./m. (—s), (ook: rumbabal) slaginstrument van Latijnsamerikaans-indiaanse herkomst.
Een maraca is een uitgeholde kalebas, gedeeltelijk gevuld met harde korrels (zaden e.d.); vaak is er een steel aan bevestigd. De linker- en de rechterhand houden elk een maraca vast en schudden die. Maracas worden in bijna alle Latijnsamerikaanse dansen gebruikt, en zijn ook doorgedrongen in het slagwerk van het moderne orkest.
