m., Portugese vorm van laatgotiek in de bouwkunst.
De manuelstijl was van 1495–1520 in zwang. Hij wordt gekenmerkt door nogal zware versieringen met kandelaberzuilen, gecompliceerde bogen en gewelven en een overladen decoratie van planten en dieren in een tamelijk laag maar volumineus reliëf. Later werden ook renaissance-elementen tussengevoegd. Voorbeelden van deze stijl zijn de kloosters van Batalha, Belem, Tornar en Alcobaga en het paleis van Sintra.
LITT. R.dos Santos, O estilo manuelino (1952); N. Pevsner, Europäische Architektur (1957).
