Ned. danser en choreograaf, *11 juli 1932 te Amsterdam. Van Manen danste na zijn opleiding bij Sonia Gaskell en Nora Kiss, bij het Amsterdamse Operaballet en van 1959—60 bij Roland Petit.
Van 1960—70 was hij, samen met Benjamin Harkarvy, artistiek directeur van het Ned. Dans Theater, waarvoor hij zijn meeste balletten schiep. Zijn stijl vormt een synthese van klassieke en moderne danstechniek. De meeste van zijn balletten bezitten een dramatische geladenheid die echter meer door de atmosfeer dan door de verhalende inhoud wordt bepaald. Choreografieën: Feestgericht (1957), in three movements (1963), Essay in de stilte (1965), Metaforen (1965), Point of no return (1966), Dualis (1967), Solo for voice I (1968), Mutations (1970, samen met Glen Tetley), Grosse Fuge (1971), Twilight (1972), Adagio Hammerklavier (1973), Kwintet (1975).
