Vladimir Vladimirovitsj, Russisch dichter, *1.1.1893, Bagdadi (tegenwoordig: Majakovski; Georgië), ♱(zelfm.) 14.4.1930 Moskou. Op zeer jeugdige leeftijd werd Majakovski lid van de communistische partij.
Van 1918-21 steunde hij met woord en beeld (o.a. propagandistische affiches) het communisme en werd hofdichter van de partij. In zijn gedicht 150000000 bezingt hij de Oktoberrevolutie. Ook in andere gedichten getuigt hij van zijn aanhankelijkheid jegens het sovjetregiem. Toch was Majakovski niet in de eerste plaats politiek geëngageerd. Hij wilde door zijn poëzie de mens en vooral zichzelf redden van de dodelijke sleur van het alledaagse leven en beschouwde revolutie en zelfmoord als uitweg. In de Russische litteratuur neemt Majakovski een belangrijke plaats in.
Hij was een van de voornaamste woordvoerders van het futurisme. Door invoering van vele neologismen en vooral door toepassing van het tonisch vers en het onvolledig rijm leverde Majakovski een belangrijke bijdrage aan de vernieuwing van de poëtische vorm. Stilistisch wordt zijn poëzie gekenmerkt door een stijl waarin de metafoor en vooral de hyperbool een grote rol spelen. Werken: poëzie: Een wolk in een broek (1915), De ruggegraatsfluit (1915), 150000000(1920), Lenin(1924), Het is goed (1927), Luidkeels (1930); toneel: Mysterie-bouffe (1918), De wandluis (1929), Het bad (1929). Uitgave: Werke (5 dln. 1967—74; Du. vert.).
LITT. L.L.Stahlberger, The symbolic system of Mayakovski (1964); W.Storch, V.Majakovskij (1969); E.J.Brown, Mayakovsky: a poet in the revolution (1973); V.Kamenski, Ein Leben mit Majakowski (1974).
