(Groot Intercours, GrootCommercie-Verdrag), handelsovereenkomst tussen de Bourgondische hertog Filips de Schone en Hendrik VII van Engeland (24.2.1496), waarbij de Engelse lakenimport (buiten Vlaanderen) in de Nederlanden werd vrijgegeven, terwijl er geen bijzondere lasten op zouden worden geheven; bovendien werd de visserij op de Noordzee vrijgegeven. Met dit verdrag verliet Filips de protectiepolitiek die hij tegen het Engelse laken had gevoerd.
Hij wilde een betere verhouding met Engeland, terwijl Antwerpen, als groot handelscentrum, vrij handelsverkeer wenste. Vanaf 1499 gold korte tijd zelfs een voor Engeland nog gunstiger overeenkomst, Malus Intercursus. Het Magnus Intercursus werd herhaaldelijk opgezegd en hernieuwd, naar gelang de politieke verhoudingen. De Act of Navigation (1651) bracht geheel nieuwe verhoudingen.