v., het verschijnsel dat bij het magnetiseren van een ferromagnetisch lichaam de afmetingen veranderen, en dat omgekeerd het mechanisch vervormen de magnetische eigenschappen beïnvloedt.
Lineaire magnetostrictie treedt b.v. op als men een magneetspoel om een ferromagnetische staaf bekrachtigt. De lengte van de staaf verandert dan. Bij volledige verzadiging van een polykristallijne nikkelstaaf b.v. bedraagt de relatieve lengteverandering ongeveer -4 x 10-5 (negatief, d.w.z. de staaf wordt korter). Bekrachtigt men de spoel met een wisselstroom dan zal de staaf in trilling geraken. Dit verschijnsel wordt o.m. gebruikt voor het opwekken van akoestische en supersone trillingen in vloeistoffen (echolood).
