verschijnsel dat de magnetische flux, omvat door een supergeleidende gesloten ring, altijd gelijk is aan een veelvoud van een quantum h/(2e). Hierin is h de constante van Planck, en e de lading van het elektron.
Bij een oppervlakte van 1 mm2 correspondeert het fluxquantum met een magnetische inductie van 2 x 10-6Gs (= 2 x 10-10T). Dit verschijnsel leent zich voor een zeer nauwkeurige meting van de sterkte van magnetische velden.
