Amerikaans staatsman, *16.3. 1751 Port Conway (Virginia), ♱28.6.1836 Montpellier (Virginia). Madison studeerde rechten en theologie aan de universiteit van New Yersey (later Princeton University).
Hij kwam in de conventie van Virginia, die een grondwet moest ontwerpen. Hier werkte hij nauw samen met Thomas Jefferson, die hem na zijn verkiezing tot president der VS minister van Buitenlandse Zaken maakte (1801). In 1809 werd Madison zelf tot president gekozen. Zijn bewind was verre van voorspoedig. Madison kon de oorlog tegen Engeland (1812-14) niet voorkomen, waarna het land een ernstige financiële crisis doormaakte. Madison werd herkozen in 1812, maar nogmaals bleek hij niet over leiderscapaciteiten te beschikken zoals zijn voorgangers Washington en Jefferson. Uitgaven: The writings of J.Madison, door G.Hunt (9 dln. 1900—10); The complete Madison: the basic writings, door S.K.Padover (1953; met inl.); The papers of J.Madison, door R.A.Rutland (1963 vlg.).
LITT. I.Brant, J.Madison (6 dln. 1941-61).
