Engels staatsman, *10 februari 1894 te Londen. Macmillan was vanaf 1924 bijna onafgebroken Lagerhuislid voor de conservatieven.
Hij werd in 1942 onderstaatssecretaris van Koloniën en was van 1942―45 minister-president in Noordwest-Afrika. In 1945 werd hij staatssecretaris van de Luchtmacht, in 1951 minister van Woningbouw (zijn programma had groot succes), in 1954 minister van Defensie, in 1955 minister van Buitenlandse Zaken en vervolgens van Financiën. Op 10 januari 1957 volgde Macmillan A.Eden op als premier. Hij bevorderde de de kolonisatie-politiek en kwam tot de conclusie dat Engeland alleen geen wereldpositie kon verdedigen. Daarom streefde hij vanaf 1961 naar toetreding van Engeland tot de EEG. Macmillan trachtte een bemiddelende rol tussen Oost en West te spelen. Eind 1963 trad hij af om gezondheidsredenen en werd opgevolgd door A.Douglas-Home. Werken: Industry and the state (1927), Reconstruction (1933), The middle way (1938), Economic aspects of defense (1939), Political memoirs (5 dln. 1966—73).LITT. A.Sampson, Macmillan: a study inambiguity (1967).
