(Port.: Macau, Chin.: Ngaomen), Portugese kolonie op een schiereiland aan de zuidkust van China, 16 km2, 249000 inw. (8000 Portugezen), bestaande uit de stad Macao en de eilanden Taipa en Coloane. Overslaghaven met handel in goud, textiel, schoenen, visconserven, lucifers en vuurwerk.
Berucht door speelbanken en handel in drugs.
GESCHIEDENIS
In 1557 kregen de Portugezen toestemming zich te vestigen op het schiereiland Macao, waar zij volgens hun eigen instellingen mochten leven, maar onder Chinese soevereiniteit. De handel op Macao kwam tot grote bloei, maar had in de 17e eeuw te lijden van concurrentie door de Nederlanders en later door de Engelsen. Een poging van de Nederlanders in 1662 om Macao te veroveren mislukte. In de 19e eeuw werd Macao als handelscentrum overvleugeld door Hongkong. China aanvaardde in 1887 Portugals weigering de
soevereiniteit van China over Macao nog langer te erkennen. Over de status en juiste grenzen van Macao begonnen in 1974 onderhandelingen, die echter niet in een wijziging van de bestaande situatie resulteerden.
