een van lutherse zijde in het licht gegeven kerkgeschiedenis van de eerste dertien eeuwen, in 1553 in Maagdenburg begonnen door Flacius Illyricus e.a. Zij behandelen niet alleen de kerkelijke politiek, maar ook de ontwikkeling van de leer en de cultus.
Ten aanzien van de bronnenkritiek zijn de Maagdenburger Centuriën voorbeeldig, maar overigens zijn zij vaak overschat, omdat zij slechts kritisch zijn tegenover de RoomsKatholieke Kerk; voor de protestantse polemiek echter hadden zij grote betekenis. Baronius.
Litt. H.Scheible, Die Entstehung der Magdenb. Zenturien (1966).
