m. (-en), een van de typen witte bloedlichaampjes, een vrij kleine (8-20 𝜇m) ronde cel, met een ronde kern, die omgeven is door weinig cytoplasma.
De lymfocyten vormen 20—25 % van het totale aantal witte bloedlichaampjes. De kern vertoont meestal een grove chromatinestructuur. Men onderscheidt naar oorsprong en functie twee typen lymfocyten, nl. T-lymfocyten en B-lymfocyten, afkomstig uit resp. de thymus (zwezerik) en uit de lymfoïde organen van de darm. De lymfocyten spelen een belangrijke rol bij de immunologische afweerreacties. Zij verspreiden zich over alle andere lymfoïde organen van het lichaam (lymfoïde systeem).
Zij reageren daar specifiek op bepaalde antigenen. Bij sommige bloedziekten, b.v. leukemie, kan hun aantal in het bloed enorm toenemen. De lymfocyt is de enige celsoort die zowel in het bloed als in de lymf voorkomt.
