geslacht van ruim 300 soorten varenachtige planten, de wolfsklauwen (Lycopodiaceae), wereldwijd verspreid, steeds op vochtige plekken, soms -epifyt, soms terrestrisch. Kruipende, soms deels opgerichte stengels met talrijke, smalle, naaldachtige bladeren.
Fertiele bladeren dragen op de voet (bovenzijde) een sporangium, dat met een dwarsspleet openspringt. Sporen talrijk. Uit de spore groeit een prothallium, waarbij een schimmel voorhanden moet zijn (mycorrhiza). Het prothallium kan bovengronds (groen) of ondergronds (knolvormig) zijn en soms jaren nodig hebben om zich te ontwikkelen. Een prothallium draagt zowel antheridiën als archegoniën. De antherozoïden hebben twee zweepharen.
In Nederland komen vijf soorten voor, b.v. de moeraswolfsklauw, Lycopodium inundatum, op veen of natte heidegrond. In België komen zeven soorten voor, die zeer zeldzaam zijn of aan het verdwijnen. Het fijne poeder uit de strobili, de gele sporen, werd gebruikt om pillen in te rollen en samenkleven daardoor te verhinderen. L. squarrosum wordt wel eens als hangplant in de warme kas gekweekt. L. phlegmaria is een bekende soort, die aan boomtakken in tropisch regenbos hangt.
