[Fr. lieutenant, plaatsvervanger], m. (-s), vroeger plaatsvervanger, stadhouder, thans officiersrang; aanspreektitel van 1e en 2e luitenant en onderluitenant. In Nederland onderscheidt men (in landen luchtmacht) 2e luitenant (laagste officiersrang) en 1e luitenant.
Het KNIL kende de onderluitenant, de hoogste onderofficiersrang.Het woord komt ook voor als deel in de benaming van hogere rangen (luitenant-kolonel, luitenant-generaal).Bij de (Ned.) marine komt het woord luitenant voor in: luitenant-ter-zee 3e klasse (overeenkomend met de rang van 2e luitenant bij de landen luchtmacht), luitenant-ter-zee 2e klasse (jongste categorie) (overeenkomend met 1e luitenant); luitenant-terzee 2e klasse (oudste categorie) (overeenkomend met kapitein) en luitenant-ter-zee 1e klasse (overeenkomend met majoor). De kapitein-luitenant-ter-zee en de luitenant-admiraal komen in rang overeen met resp. luitenant-kolonel en generaal bij landen luchtmacht.
In België onderscheidt men onderluitenant (laagste officiersrang) en luitenant, en komt de naam ook voor in: luitenant-kolonel en luitenant-generaal. Bij de zeemacht vindt men: luitenant-ter-zee 2e klasse (overeenkomend met kapitein bij landen luchtmacht) en luitenant-ter-zee 1e klasse (overeenkomend met majoor).