m. (-s), stof die aan betonspecie wordt toegevoegd om de verwerkbaarheid van de specie te verbeteren en de vorstbestendigheid van het verharde beton te verhogen.
Luchtbelvormers verlagen de oppervlaktespanning van het mengwater, waardoor het cement beter dispergeert en een zeer groot aantal kleine luchtbelletjes wordt gevormd. Deze belletjes vormen geen capillair systeem. Betonspecie bevat ook reeds zonder de aanwezigheid van luchtbelvormers een zekere hoeveelheid lucht; door toevoeging van luchtbelvormers kan men het luchtgehalte opvoeren, waarbij in het algemeen een grens van 4-5 % van de volumieke massa niet mag worden overschreden, omdat bij grotere percentages de sterkte van het beton ongunstig wordt beïnvloed. Normaliter worden luchtbelvormers toegepast voor verbetering van de verwerkbaarheid, hoewel ook vele andere hulpstoffen (plastificeerders) voor dit doel beschikbaar zijn. In streken met sterke verschillen tussen strenge vorst en dooi worden luchtbelvormers toegepast om het beton een hogere weerstand tegen bevriezing te geven: het bevriezende (en dus uitzettende) water heeft daartoe ruimte in de holten.
