Marcus Annaeus, Latijns dichter, *39 Cordoba (Spanje), ♱65 Rome; neef van de wijsgeer Seneca. Lucanus kwam op jeugdige leeftijd naar Rome en trok de aandacht van Nero, die hem in zijn vriendenkring opnam.
Spoedig echter wekte zijn dichttalent de afgunst van de keizer op. Toen Lucanus aan de samenzwering van Piso tegen Nero had deelgenomen, verried hij na de ontdekking zijn deelgenoten. Nero dwong hem echter een eind aan zijn leven te maken. Van de vele door hem nagelaten werken in proza en poëzie is slechts bewaard zijn onvoltooid epos De bello civili of Pharsalia (tien boeken van de twaalf die waarschijnlijk in de bedoeling lagen), dat de strijd tussen Caesar en Pompeius beschrijft en waarin de zelfstandigheid van het individu tegenover de macht en willekeur van de monarchie een belangrijk thema is. Lucanus poëzie is retorisch en niet vrij van geleerdheidsvertoon, maar dikwijls ook briljant en rijk aan dichterlijke fantasie. Uitgaven: door C.E.Haskins (1887), door C.M.
Francken (1897), door A.Bourgéry en M.Ponchont (1926-29), door A.E.Housman (1950).
LITT. M.P.O.Morford, The poet Lucan (1967); O. Reverdin (red.), Lucian (1970).
