koning van FRANKRIJK (1830-48), *6.10.1773 Parijs, ♰26.8.1850 Claremont (Engeland); oudste zoon van Filips van Orléans. Louis-Philippe was hertog van Chartres en na de dood van zijn vader(1793) hertog van Orléans.
Evenals zijn vader koos hij de kant van de revolutie. Hij nam deel aan de Slagen van Jemappes en Valmy. In 1793 liep hij echter met Dumouriez over naar de Oostenrijkers. In 1800 vestigde hij zich in Engeland, van 1808-09 streed hij in Spanje tegen Napoleon en in 1817 keerde hij naar Frankrijk terug. Zijn hof in het Palais-Royal te Parijs werd een centrum van de liberale oppositie tegen de Bourbons. De Julirevolutie (waarnaar Louis-Philippes regering Julimonarchie wordt genoemd) bracht Louis-Philippe op de troon in 1830.
Zijn regering was aanvankelijk zeer populair en steunde op de burgerij, wat hem de bijnaam burgerkoning opleverde. De toenemend antidemocratische politiek en de reactionaire koers van de koning en zijn minister Guizot waren aanleiding tot de Februarirevolutie (1848), waarbij Louis-Philippe werd afgezet. Hij week uit naar Engeland. Uitgave: Mémoires de Louis-Philippe, écrits par lui-même (2 dln. 1973-74).
LITT. P. de la Gorce, Louis-Philippe (1948); T.E.B. Howarth, Citizen-king, the life of Louis-Philippe (1961); P.H. Beek, Louis-Philippe and the July monarchy (1965); R. de Castries, La fin des rois, 1815-48 (1972).
