Ned. sekte, genaamd naar de stichter Louwrens Voorthuyzen, bijg. Lou de palingboer (*19.2.1898 Anna Paulowna, ♰24.3.1968 Agimont), die in 1950 optrad met de prediking dat Christus zich in hem lichamelijk openbaarde; vanaf 1957 kwam de nadruk steeds meer te liggen op de godheid en onsterfelijkheid van Lou.
Wie dit aanvaardde, was ‘in Lou’ en kreeg aan Lou’s goddelijkheid en onsterfelijkheid deel. In 1962 begon de groep met de uitgave van het maandblad Lou. Na Lou’s dood verloor de sekte snel aan aanhang. Onder leiding van Lou’s weduwe (Mien) vestigde een groep van ca. 50 personen zich in Sclayn bij Namen en later (1971) in Lichtaart bij Antwerpen. Toen had de sekte echter reeds alle werfkracht verloren.
LITT. W. Zaal, Gods onkruid (1972).
