v./m., kracht die een bewegend elektron in een magnetisch veld ondervindt.
Een elektron (lading e) dat beweegt met een snelheid v in een magnetisch veld met veldsterkte B, ondervindt een lorentzkracht F = e. (v x B). De lorentzkracht staat dus zowel loodrecht op het magnetisch veld als loodrecht op de snelheid en is nul als de snelheid samenvalt met de richting van het magnetisch veld (vectorprodukt). De afbuiging veroorzaakt door de lorentzkracht wordt o.a. in een elektromotor, cyclotron en massaspectrometer toegepast.