v. (―en), verzekeringsvorm in Nederland waarbij de verzekerde recht heeft op een loonvervangende uitkering wanneer hij door b.v. ziekte, ongeval of werkloosheid niet in staat is arbeid te verrichten.
Bij de sociale verzekeringen vormt het loon de grondslag voor de premiebetaling (premieloon) en voor de uitkering (dagloon). Deze verzekeringen zijn als werknemersverzekeringen geregeld in de Ziektewet, de Wet Arbeidsongeschiktheidsverzekering en de Werkloosheidswet. De inkomstenderving bij arbeidsongeschiktheid is als volksverzekering opgenomen in de Algemene Arbeidsongeschiktheidswet.
