v./m. (―en),
1. (zeevaart) lijn voor het dieplood;
2. (meetkunde), (ook: normaal), lijn die een andere lijn of een plat vlak onder een rechte hoek (90°) snijdt: de ― uit de top van een driehoek op de basis neergelaten heet de hoogte van de driehoek;
3. (scheepsbouw) de lengte tussen de loodlijnen, de afstand van de voorkant van de voorsteven tot aan de achterkant van de roersteven, gemeten op de geladen lastlijn.
Men kan in een gegeven vlak in een punt van een rechte lijn slechts één loodlijn op deze oprichten, omdat de gestrekte hoek slechts op één wijze kan worden gehalveerd. De stelling dat men uit een punt buiten een lijn slechts één loodlijn op deze kan neerlaten, berust op het axioma der evenwijdige lijnen van Eukleides. In de elliptische, niet-euclidische meetkunde kan het voorkomen, dan men uit een punt oneindig veel loodlijnen op een rechte lijn kan neerlaten.
