plaatselijke verdoving. Hieronder worden alle technieken samengevat, die tot doel hebben een deel van het lichaam gevoelloos te maken voor pijnprikkels.
Door druppelen, penselen of sprayen met een verdovingsvloeistof (b.v. op het slijmvlies van de mondholte) wordt een tijdelijke gevoelloosheid verkregen, zodat kleine onderzoeken of heelkundige ingrepen verricht kunnen worden. Men spreekt dan van oppervlakte-anesthesie. Door inspuiting met verdovingsvloeistoffen rond gevoelzenuwen (geleidingsanesthesie), rond de uiteinden van de gevoelszenuwen (Infiltratie-anesthesie), of bij de plaats waar de gevoelszenuwen voor het onderste deel van het lichaam uit het ruggemerg komen (lumbale anesthesie) ontstaat een lokale anesthesie van het door de betrokken gevoelszenuwen verzorgde gebied, anesthesie.
