Duits filosoof en pedagoog, *27.12. 1880 Düsseldorf ♱16.7.1962 Bonn. Litt werd in 1920 hoogleraar te Leipzig en in 1947 te Bonn.
Hij werd vooral beïnvloed door Hegel, Dilthey en Husserl. Litt bestudeerde de geschiedenis van het historisme, de kennistheorie van de geschiedwetenschap en de sociale filosofie. De mens zag hij als produkt van de geschiedenis. Als pedagoog stelde Litt de onderleidbare personaliteit van het kind centraal. Het pedagogisch handelen moest steeds gezien worden als ingebed in een historisch cultuurproces. Werken: Geschichte und Leben (1918), Individuum und Gemeinschaft (1919), Führen oder wachsen lassen (1927), Wissenschaft, Bildung und Weltanschauung (1928), Kant und Herder (1930), Das Verhältnis der Generationen (1947), Mensch und Welt (1948), Hegel (1953), Die Wiedererweckung des geschichtl.
Bewusstseins (1956).
LITT. P.Vogel, T.Litt (1955); Erkenntnis und Verantwortung, Festschrift für T.Litt (1961); R. Lassahn, Das Selbstverstandnis der Padagogik T. Litts (1968).
