Noors schrijver en dichter, *6.11.1833 Eiker, ♱5.7.1908 Fleskum. Lie werd advocaat, ging in 1868 failliet en leefde sindsdien van zijn pen.
Hij was een uitstekend mensenkenner en scherp waarnemer, die ook het demonische in de menselijke natuur zag. Door zijn zin voor mystiek onderscheidde hij zich van de naturalisten. In zijn werk behandelde hij vaak sociale en culturele problemen. Lie schreef als eerste Noor in een impressionistische stijl en beïnvloedde hiermee o.a. Herman Bang. Hij schreef ook gedichten en zwakke toneelstukken.
Werken: sprookjes: Trold (2 dln. 1891-92; Ned. vert. Kobolden, 1895), Eventyr (1909; Sprookjes); romans: Den fremsynte (1870; Ned. vert. De ziener 1881), Lodsen og hans husfru (1874; Ned. vert. De loods en zijn vrouw, 1877), Gaa paa (1882; Ned. vert. Rejer Juhl, 1954), Livsslaven (1883; Ned. vert. Een slaaf van het leven, 1922), Familien paa Gilje (1883; Ned. vert.
Het gezin op Gilje, 1937), Kommøndrens døtre (1886; Ned. vert. De dochters van den commandant, 1889), Naar jernteppet falder (1901; Ned. vert. Als het scherm valt, 1902). Uitgaven: Saml. digtervcerker (10 dln. 1920—21); Saml. romaner (12 dln. 1933—34).
LITT. H.Midbøe, Dikteren og detprimitive (4 dln. 1964-66); J.S.Martens, J.Lie i Paris (1967); I.Hauge, J.Lies diktning (1970).
