v. (-n), aandoeningen tengevolge van het aan licht blootstellen van delen van de huid als gelaat, hals en handruggen.
Bij lichtziekten blijft de abnormale reactie van de huid aanvankelijk beperkt tot roodheid, jeuk, schilfering en bruine verkleuring; bij voortgezet blootstellen van de huid aan zonlicht kan de reactie b.v. tot blaren aanleiding geven. Men verdeelt de lichtziekten in drie categorieën:
1. de fototoxische, waarbij men de overgevoeligheid van de huid voor licht toeschrijft aan bepaalde giftig werkende stoffen (b.v. sommige teerderivaten, kleurstoffen en plantaardige produkten); door deze stoffen zouden lichtziekten bij iedereen kunnen ontstaan;
2. de foto-allergische, waarbij sommige personen een sterke overgevoeligheid vertonen voor stoffen in de huid, waarop anderen niet reageren, b.v. na het gebruik van bepaalde medicamenten;
3. de idiopathische, waarbij geen uitwendige oorzaak is aan te tonen. De behandeling bij de eerste en tweede catagorie zal in de eerste plaats gericht zijn op het opsporen van de schadelijke stof. Bij de derde catagorie moet de huid worden beschermd tegen de inwerking van licht, zonnesteek.