Britse politieke partij, in 1834 de samenvattende benaming van Lagerhuisgroepen die het Whigkabinet steunden (Whigs). Daaruit groeide een grote partij, die tot 1918 de enige tegenspeler was van de conservatieven (Tories).
In de jaren dertig van de 19e eeuw kreeg de Liberal Party onder lord John -s-Russell de overhand, wat werd gecontinueerd onder H.J.T.Palmerston en W.E.Gladstone tot na 1880. Meningsverschillen ten aanzien van de Ierse en de koloniale politiek leidden in 1886 tot afzonderlijke opstelling, in 1895 tot afscheiding van de unionisten. Van 1906-18 was de Liberal Party weer aan het bewind onder leiding van H.H.Asquith en Lloyd George. Toen ook in Engeland de liberale beginselen aan belang begonnen in te boeten, verloor de Liberal Party haar positie aan de Labour Party. De Liberal Party is na de Tweede Wereldoorlog een kleine partij gebleven, maar heeft in 1976-77 enige invloed kunnen uitoefenen door de Labourregering aan een meerderheid te helpen. LITT.
C.Cook, A short hist. of the Liberal Party 1900-76 (1976); J.R. Vincent, The formation of the Brit. Liberal Party (1977); M.Bentley, The liberal mind 1914-29 (1977).
