[Lat. libare, plengen], v. (-s, -tiën), in de oudheid plengoffer voor goden of afgestorvenen, in de verbinding met een brandoffer, of zelfstandig.
In Griekenland plengde men o.a. bij de maaltijd aan de goede demon, en bij een drinkgelag aan Zeus. Voor libatie aan de goden der bovenwereld gebruikte men wijn, voor de goden der onderwereld en de nymfen water met honing, soms ook met melk, en op de graven der doden water met honing, melk en olie, soms ook wijn. dodencultus.
