(thans: Lebda), in Libië ten oosten van Tripolis, een van de oudste Fenicische kolonies in Noord-Afrika. In de Romeinse Keizertijd was Leptis Magna een bloeiende havenstad.
De stad werd met talrijke gebouwen verfraaid, o.a. door keizer Septimius Severus (193-211), die er geboren was. In de 6e eeuw raakte de stad in verval. Sinds 1921 zijn er opgravingen verricht.
LITT. M.F.Squarciapino, Leptis Magna (1966); E. Vargara Gaffarelli en G.Caputo, The buried city. Excavations at Leptis Magna (1966).
