eigenlijk: Elbert de Leeuw, Ned. rechtsgeleerde en staatsman, *ca.l519 Zaltbommel, ♱6.12.1598 Arnhem. Van 1548-79 was Leoninus hoogleraar te Leuven.
Hij stond in hoog aanzien door zijn juridische kennis. Hij trachtte na het uitbreken van de Tachtigjarige Oorlog (1568) te bemiddelen. Hij was gemachtigde van de Spaanse landvoogd Requesens bij de vredesonderhandelingen te Breda (1575) en tekende de Pacificatie van Gent voor de Staten-Generaal en de Eerste Unie van Brussel voor Gelderland (1577). Leoninus koos tenslotte partij tegen Spanje. In 1581 werd hij kanselier van Gelderland, in 1586 lid van de Raad van State. Leoninus ontwierp na de reductie van Groningen (1594) met twee andere juristen een regeringsreglement voor Stad en Lande.
Eveneens had hij een groot aandeel aan de wetgeving in Gelderland (Veluws landrecht, 1593). Uitgaven: autobiografie, door G.H.Delprat (in: Bijdr. voor Vad. Gesch. en Oudheidk. vi, 1848); Correspondentie van E.Leoninus, door J.Roelink (1946).
