[Gr., veronderstelling], o. (lemmata, -s),
1. (wiskunde) voorlopige stelling, hulpstelling;
2. zinspreuk, leus, lijfspreuk, motto, devies;
3. trefwoord in een woordenboek of aan het begin van een encyclopedisch artikel.
In de Griekse wiskunde was een lemma een bewering die in de loop van een bewijs voorlopig zonder bewijs werd aangenomen met de bedoeling haar later te bewijzen. In de huidige wiskunde is het een hulpstelling die wordt bewezen om daarna in groter verband te worden toegepast.
