Duits-Amerikaans archeoloog, *1894 Rostock, ♱l7.12.1960 Bazel. Lehmann doceerde te Heidelberg en Munster.
In 1933 vertrok hij naar Italië, en in 1935 naar de VS, waar hij verbonden was aan het Institute of Fine Arts van de universiteit te New York. Lehmann heeft belangrijke onderzoekingen verricht op het gebied van de Grieks-Romeinse architectuur, de Romeinse kunst en de antieke godsdiensten. Vanaf 1938 leidde hij opgravingen op Samothrake. Werken: Die antiken Hafenanlagen des Mittelmeeres (1923), Die Trajanssaule (1926), Baugeschichtliche Untersuchungen am Stadtrand von Pompeji (1936), Dionysiac sarcophagi in Baltimore (1942; met C.Olsen), Samothrace (1955).