[Lat., gulden legende], verzameling heiligenlevens, legenden en apocriefe evangeliemotieven, geschreven door de dominicaan Jacobus de Voragine tussen 1260-70; het meest verbreide stichtelijke boek uit de middeleeuwen, in volkse trant geschreven, volgens de orde van het kerkelijk jaar. De Legenda aurea is een kritiekloze verzameling uit andere werken en mondelinge overlevering, maar zeer typerend voor de middeleeuwse geest, vooral voor de zucht naar wonderen.
Het werk had grote invloed op de iconografie.
LITT. M.Leturmy, J.de Voragine. La légende dorée (1956).