v., het vermogen tot informatieverwerking in de omgang met geschreven teksten. Elke vorm van lezen stelt naast algemene eisen zoals kennis van letters en leestekens, het kunnen herkennen van woorden en woordgroepen (dyslexie), taalbeheersing, kennis van de wereld enz., een aantal specifieke eisen aan de leesvaardigheid.
Kritisch lezen b.v. is slechts mogelijk indien een lezer o.m. redeneervormen beheerst, maar het is niet noodzakelijk dat een kritische lezer ook in staat is om teksten op een boeiende wijze voor te dragen.Iedere tekst stelt afhankelijk van de leesdoelstelling aparte eisen aan de leesvaardigheid. Er kan een bepaald beroep gedaan worden op de taalbeheersing (b.v. veel moeilijke woorden en lange complexe zinnen) of op de voorkennis, het redeneervermogen, het waardensysteem enz. van de lezer. De gedachte dat leesvaardigheid het kunnen lezen van alle teksten zou inhouden, moet derhalve worden verworpen. Om tot een praktisch bruikbare omschrijving te komen (b.v. voor het onderwijs) verdient het voorkeur aan te geven welke soorten van teksten iemand moet kunnen lezen in het kader van welomschreven taken, luistervaardigheid.
