Alexandre Auguste, Frans politicus, *2.2.1807 Parijs, ♱31.12.1874 Fontenay-aux-Roses (bij Parijs). Als advocaat werd Ledru-Rollin bekend door zijn verdediging van linkse republikeinen tijdens de regering van Louis Philippe (1830-48).
Hij was sinds 1841 republikeins volksvertegenwoordiger. Na de Februarirevolutie (1848) was hij met de socialisten Blanc en Albert lid van de republikeinse regering. Hij werd minister van Binnenlandse Zaken in de voorlopige regering. Bij de verkiezingen van 10.12.1848 werd hij als presidentskandidaat verslagen door Louis Bonaparte. De verkiezingen van mei 1849 won hij echter zo overtuigend, dat hij als leider van een nieuwe arbeidersomwenteling werd gezien. Toen in juli 1849 een revolutionaire demonstratie te Parijs onderdrukt werd, week hij uit naar Engeland, waar hij (met Mazzini en Kossuth) een soort radicaal-democratische internationale vormde.
In 1871 keerde LedruRollin terug naar Frankrijk, waar hij weigerde zitting te nemen in de Nationale Vergadering tijdens de gevormde regering van nationale verdediging. Vlak voor zijn dood ging hij het politieke leven weer in door te streven naar algemeen kiesrecht.
Werken: Aux travailleurs (1844), Du ‘aupérisme dans les campagnes (1847), Réponse à mes calomniateurs (1848), De la décadence de l’Angleterre (2 dln. 1850), La loi anglaise (2 dln. 1851), Du gouvernement direct du peuple (1851). Uitgave: Discours politiques et écrits divers (2 dln. 1879). LITT. A.R.Calman, Ledru-Rollin and the Second French Republic (1922); R.Schnerb, Ledru-Rollin (1948); S.Mitard, Les origines du radicalisme démocratique. L’affaire Ledru-Rollin (1952).
