[Lech, oude ben. voor Pool], o., in de taalkunde verzamelnaam voor de Poolse tongvallen en de hiermee verwante talen of dialecten: Kasjoebisch, Slovinzisch, Polabisch.
Verder worden met Lechisch de taalverschijnselen aangeduid die met het Pools overeenstemmen. Deze vindt men natuurlijk vooral aan de Poolse taalgrens in de Tsjechische dialecten van Silezië, in het noorden van het Slowaakse taalgebied en in het gehele Oostslowaaks. Maar ook het overige Slowaaks, de schrijftaal inbegrepen, heeft Lechische eigenaardigheden.
