v. (-en), (in het algemeen) het aanbrengen van wijzigingen in het grondbezit; (vaak) het rechtvaardig herverdelen van grootgrondbezittingen over de boerenbevolking.
Het streven naar landhervorming gaat vaak van de bevolking zelf uit en heeft dan dikwijls als doel vernietiging van het feodalisme, het uitbannen van imperialistische overheersing, het bevrijden van de boeren van de onderdrukking en zo het verkrijgen van een democratische staatsvorm. Landhervormingen hebben al sinds 600 v.C. plaats. Soloon geldt als een van de eerste landhervormers. De Romein Tiberius Sempronius Gracchus vaardigde in 133 v.C. de lex agraria uit. Later bracht de Franse Revolutie in Europa grote veranderingen. Er werd met de laatste resten van middeleeuws feodalisme afgerekend.
Ook buiten Frankrijk zetten de veranderingen zich voort. De hervormingen in Ierland namen wel een eeuw in beslag; de revolutionaire hervormingen in Rusland (collectiviseringen) vergden in feite een halve eeuw.
In de 20e eeuw speelden zich landhervormingen ver buiten Europa af. In Egypte b.v. wijzigde de Landhervormingswet van 1952 radicaal de bestaande eigendomsverhoudingen. Andere voorbeelden zijn Taiwan (1950), Zuid-Vietnam (1955), Maleisië (1956). De meest recente hervormingen of pogingen daartoe vinden plaats in India, in het Midden-Oosten (de bekendste is die in Iran, 1962), maar vooral in Zuid-Amerika. Hier is de invloed van het buitenlandse grootkapitaal en van de grootgrondbezitters nog groot. Door de grote kloof tussen arm en rijk, de overheersende invloed van de VS, de overbevolking en de lage ontwikkelingsgraad van de mensen, is Zuid-Amerika een haard van sociale onrust geworden.
De industrie is er van minder betekenis dan de agrarische sector, die wel veel belangrijke produkten levert (cacao, koffie), maar er weinig voor terugkrijgt. In Zuid-Amerika kondigden veel regimes landhervormingen aan onder druk van de buitenlandse opinie en de onrustige boerenbevolking zelf. Men kan gerealiseerde landhervormingen wel zien als een ander middel om de bevolking te onderdrukken en rustig te houden. In Chili zette de regering-Allende de uit 1967 daterende landhervormingsinitiatieven voort maar deze werden door het fascistische bewind-Pinochet tenietgedaan. Alleen op Cuba heeft een volledige landhervorming kunnen plaatsvinden.
LITT. A.Whitney Griswold, Farming and democracy (1952); D.Warriner, Land reform in principle and practice (1969); K.Griffin, The political econolandingsgestel my of agrarian change (1974); M.Gutelman, Structures et réformes agraires, instruments pour l’analyse (1974).
