m. (-graven), titel van onmiddellijk aan de koning ondergeschikte graven (tegenover erfelijke graven met vorstelijke pretenties); later titel van sommige vorsten in het Duitse Rijk.
Landgraafschappen ontstonden in het H. Roomse Rijk sedert de 12e eeuw. De landgraaf (comes provinciae) stond in het algemeen boven de gewone graven. Daarom werd de landgraaf als comes magnus of come sprincipalis aangeduid. De rechtspositie van de landgraaf was niet altijd en overal dezelfde. Na 1806 heeft de vorst van Hessen-Homburg nog de titel (tot 1866) gevoerd.
