Russisch natuurkundige, 22.1.1908 Bakoe, ♱3.4.1968 Moskou. Landau werkte na zijn promotie (Leningrad, 1927) twee jaar bij N.Bohr te Kopenhagen.
Hij werd in 1932 hoogleraar te Charkov. Landau was een van de grootste natuurkundigen van de 20e eeuw. Hij ontving in 1962 de Nobelprijs voor zijn baanbrekende theorieën op het gebied van de gecondenseerde materie, in het bijzonder vloeibaar helium. Verscheidene natuurkundige verschijnselen zijn naar hem genoemd, o.a. de landaudemping. Hij was lid van de Koninklijke Ned. Academie van Wetenschappen. Samen met E.M.Lifshits schreef Landau het zeer veel gebruikte Lehrbuch der theoretischen Physik (7 dln. 1938-62).
