Heinrich, Oostenrijks jurist, 21.5.1853 Seitenstetten, ♱16.1.1920 Salzburg. Lammasch werd in 1885 hoogleraar te Innsbruck en in 1889 te Wenen.
Hij ontwierp een nieuw WStr. Lammasch nam deel aan de Haagse Vredesconferenties van 1899 en 1907; vanaf 1900 was hij lid van het Internationaal Gerechtshof te ‘s-Gravenhage. Als lid (sinds 1899) van het Oostenrijkse Herrenhaus verzette hij zich tegen het verbond met het Duitse keizerrijk en bepleitte hij de omvorming van de OostenrijksHongaarse dubbelmonarchie in een statenbond. Tijdens de Eerste Wereldoorlog zette hij zich in voor een snelle vrede. Van 26.10.—11.11.1918 was hij minister-president. In 1919 vertegenwoordigde Lammasch Oostenrijk op de conferentie van SaintGermain-en-Laye.
Werken: Auslieferungspflicht und Asylrecht (1887), Grundriss des österreichischen Strafrechts (1899), Die Fortbildung des völkerrechts durch die Haager Konferenz (1900), Das Völkerrecht nach dem Kriege (1917), Der Friedesverband der Staaten (1919), Der Völkerbund (1919).
LITT. M.Lammasch en H.Sperl, H.Lammasch (1922); F.Huber, H.Lammasch als Völkerrechtsgelehrten und Friedenspolitiker (diss. 1968).
