m. (-en), transportband die bestaat uit scharnierend verbonden stalen platen.
lamellenkoppeling
v. (-en), wrijvingskoppeling waarbij ter vergroting van het wrijvingsmoment een groot aantal lamellenschijven parallel gemonteerd zijn.
In een lamellenkoppeling worden vlakgeslepen stalen schijven, stalen schijven met een sintermetalen deklaag, of met frictiemateriaal beklede schijven gebruikt. Deze lamellen zijn op de as exiaal verschuifbaar. Het aandrukken geschiedt mechanisch (met een hefboomconstructie, veeraandrukconstructie), hydraulisch of pneumatisch (door middel van een zuiger) of elektromagnetisch (met behulp van een anker).
