François VI, prince de Marcillac, hertog de, Frans schrijver, *15.12.1613 Parijs, ♱17.3.1680 Parijs; zoon van Frangois v de La Rochefoucauld en Gabrielle du Plessis. De la Rochefoucauld schreef onder invloed van zijn verkeer in litteraire salons een klassiek geworden verzameling aforismen.
Sentences et maximes morales (1664, geheime uitgave in Holland; 1665, editie door hemzelf) . De maximen de term is soortnaam geworden zijn de neerslag van zijn levenservaring en pessimistische levensbeschouwing. De la Rochefoucauld brengt alle menselijke handelingen terug tot egoïsme. Niettemin houdt hij uiteindelijk toch vast aan het ideaal van de honnête homme. Zijn taal is precies en helder. Voortdurend heeft hij zijn maximes trachten te bekorten en scherper te maken.Uitgave: Oeuvres complètes door H. Guillernier (1945), door L.Martin-Chauffier en J.Marchand (1964); Maximen (1978; Ned. vert.). LITT. J.Marchand, Les manuscrits des maximes (1935); J.Marchand, Bibliogr. raisonnée de La Rochefoucauld (1948); A.Fabre-Luce en C.Dulong, Un amour déchiffré (1951); E.Mora, La Rochefoucauld (1965); L.Hippeau, Essai sur la morale de La Rochefoucauld (1967); W.G.Moore, La Rochefoucauld, his mind and art (1969).