o. (-raten), een van de groep kwikhoudende stoffen, die vroeger in de geneeskunde veel gebruikt werden.
(e)Een oud kwikpreparaat, nl. kwikzalf tegen syfilis, is geheel in onbruik geraakt, evenals kalomel. Het meest wordt kwik nog gebruikt in witte precipitaatzalf. De organische kwikverbindingen hebben grote naam gehad als urinedrijvende middelen (kwikdiuretica). Ook deze stoffen worden steeds minder gebruikt, omdat er nog veel werkzamere, zuiver organische diuretica beschikbaar zijn. De wetenschap dat vooral babys en kleuters zeer gevoelig voor kwik kunnen zijn, en met een ernstig syndroom (acrodynie) kunnen reageren, maakt dat men het voorschrijven van kwikverbindingen zoveel mogelijk beperkt.
