kwaadaardig

betekenis & definitie

bn. en bw. (-er, -st),

1. geneigd tot kwaaddoen, boosaardig, slecht gezind: een mens; een kwaadaardige hond;
2. van kwade aard, verderfelijk, schadelijk, gevaarlijk: een — gezwel;
3. erg boos, nijdig: hij zei het op kwaadaardige toon.