m. (kreten),
1. plotseling voortgebracht en doordringend geluid van de menselijke stem: een — van vreugde, angst, verrassing; kreten slaken, uiten; een — onderdrukken, smoren; bij uitbreiding ook van dieren;
2. leus, modieuze uitdrukking die door veelvuldig gebruik vrijwel inhoudsloos is geworden.
