v. (-en), bankinstelling die ten doel heeft aan haar deelhebbers krediet te verschaffen tegen niet te bezwarende voorwaarden.
(e) Een kredietvereniging berust op de grondslag van coöperatie, maar behoeft geenszins de vorm van een coöperatieve vereniging te hebben; vele en vooral de grote kredietverenigingen zijn NV’s. Zij hebben veelal naast de krediettrekkende leden, ook niet-krediettrekkende: gewone aandeelhouders. Aan de andere kant beperken zij ook veelal hun bemoeiingen niet tot hun leden. Sommige hebben zelfs hun oorspronkelijk coöperatief karakter geheel verloren en zijn gewone banken geworden. De Duitse ‘Kredietvereine’ leggen zich vrijwel uitsluitend toe op bevrediging der kapitaalbehoeften van zeer weinig kapitaalkrachtige personen.
In België is de kredietvereniging een vennootschap die tot hoofddoel heeft haar leden kapitalen te verstrekken door middel van het disconto (Titel IX, art. 165 van de Wet op de Handelsvennootschappen). Alleen aan deze soort vennootschap is het uitsluitend recht voorbehouden de benaming kredietvereniging aan te nemen. Naar de vorm komt de kredietvereniging overeen met de coöperatieve vennootschap. De kredietvereniging beperkt haar activiteit evenwel niet tot het verstrekken van discontering alleen, maar zet haar leden tot sparen aan door naast het disconto een percentage af te houden dat op hun waarborgfonds gestort wordt. Bereikt dit laatste een zeker bedrag, dan wordt dit aan het lid terugbetaald in mindering van het te verdisconteren bedrag. De →Nationale Kas voor Beroepskrediet en de →Algemene Spaaren Lijfrentekas tellen onder hun erkende instellingen een aantal kredietverenigingen.
