m. (-brieven), een door een bank aan haar cliënt ter hand gesteld document, waarop deze bij correspondenten van de bank, die advies van afgiften van de kredietbrief ontvangen hebben, tot een bepaald maximum geld kan opnemen.
(e) Een kredietbrief is dus in feite het openen van een ongeconfirmeerd onherroepelijk accreditief, voornamelijk gebruikt in het verkeer met het buitenland. De opgenomen bedragen worden op de kredietbrief afgeschreven en bij opneming van het laatste bedrag wordt de kredietbrief ingehouden. Van wijder strekking is de circulaire kredietbrief, die luidt op een zeer groot aantal binnenen buitenlandse banken, waarmee de uitschrijvende bank betrekkingen onderhoudt. Advies blijft in dit geval achterwege. De houder krijgt een boekje (carnet) met de namen der betalende banken, benevens een letter of indication, waarop hij zijn handtekening moet plaatsen. Bij uitbetaling moeten de kredietbrief en de letter of indication worden overgelegd.
De kredietbrief kan luiden in eigen of vreemde munt. Een kredietbrief kan ook worden af gegeven door b.v. een importeur aan een exporteur, waarin hij verklaart dat hij voor de exporteur op hem te trekken wissels zal accepteren en betalen. De exporteur kan de getrokken wissel op vertoon van de kredietbrief verdisconteren, als de importeur in het land van de exporteur vertrouwen geniet,
