m. (-beren), Selenarctos thibetanus, middelgrote, goeddeels zwartgekleurde beer (familie beren) uit Azië, voornamelijk gekenmerkt door de lichte V-vormige vlek op de borst.
(e) De kraagbeer komt voor van de Himalaja tot in China en Siberië. De totale lengte (mannetje) bedraagt ca. 1,65 m; het gewicht bedraagt 90-115 kg. Kraagberen bewonen bergachtig terrein tot boven de 3500 m, vooral in dichte vegetatie. In de buurt van menselijke nederzettingen kunnen zij mensen en vee aanvallen. Grote delen van het verspreidingsgebied van de kraagbeer zijn zeer dun ‘bevolkt. De jongen blijven lang bij de moeder, soms zelfs nog na haar volgende worp. De kraagbeer wordt in dierentuinen ca. 30 jaar oud. →beren.
