m. (-en) (ontwikkelingspsychologie) term waarmee men de eerste primitieve mensvorm in kindertekeningen aanduidt.
(e) De koppoteling heeft een min of meer kopachtig deel (soms met voor het kind belangrijke details duidelijker aangegeven: ogen, haar, knopen) en pootachtige uitlopers. We zien deze primitieve menselijke vorm gewoonlijk in tekeningen van kleuters tussen 2—4 jaar.
