Anthonie (Anton), Ned. letterkundige, *16.11.1912 Utrecht. Koolhaas was redacteur van de NRC, waarin hij samen met L.Vroman de strip Stiemer en Stalma verzorgde.
Van 1945—52 was hij redacteur van de Groene Amsterdammer. Van 1952-55 was hij hoofd van de Sticusa in Indonesië, vervolgens toneelrecensent van Vrij Nederland en tot 1978 leraar en directeur van de Ned. Filmacademie. Koolhaas maakte naam als cineast met de film De dijk is dicht en een aantal andere documentaires. Hij kreeg echter vooral bekendheid door zijn dierenverhalen, waarin hij psychologische portretten van dieren tekent en waarin de dood vaak het centrale thema is. Zijn dierfiguren zorgen voor de noodzakelijke distantie bij al te sterke emoties, die op die manier ironisch verwerkt kunnen worden.
In de novelle Een schot in de lucht (1962) treden voor het eerst ook mensen op in het werk van Koolhaas. Zijn roman De nagel achter het behang (1971) werd door B.Haanstra verfilmd als Dokter Pulder zaait papavers (1975). Werken: verhalen: Poging tot instinct (1956), Er zit geen spek in de val (1958), Gekke Witte (1959), Een schot in de lucht (1963), De hond in het lege huis (1964), Vleugels voor een rat (1967), Mijn vader inspecteerde iedere avond de Nijl (1970); romans: Een pak slaag (1963), Vanwege een tere huid (1973), De geluiden van de eerste dag (1975), Tot waar zal ik je brengen? (1975), Een kind in een toren (1977), De laatste goedroen (1977); toneel: Niet doen, Sneeuwwitje (1966), Noach (1970). LITT. J.H.Bonten, A.Koolhaas (1970); J.Kruithof, Vertellen is menselijk (1977).
