(5.11.1414—22.4.1418), het 16e oecumenisch concilie, bijeengeroepen op aan dringen van de Duitse koning Sigismund door de tegenpaus Johannes XXIII om het →Westers Schis ma op te lossen. In maart 1415 vluchtte Johannes om het concilie machteloos te maken, maar in april kondigde de vergadering af dat de hoogste macht in de Kerk bij het concilie berust (dat dus boven de paus staat), het zgn. →conciliarisme.
De (sinds 1409) drie pausen, Gregorius XII, Johannes XXIII en Benedictus XIII, werden afgezet en op 11.11. 1417 werd Martinus V gekozen. Men besliste ook dat om de tien jaar een oecumenisch concilie zou worden gehouden. Te Konstanz werden ook stellin gen van →Wiclif veroordeeld en het proces gevoerd tegen Jan →Hus, die tot de brandstapel werd ver oordeeld (1415). Uitgave: Acta Concilii Constan ciensis, door H.Finke (4 dln. 18961928).LITT. U.Richental, Das Konzil zu Konstanz (1964)(1964); P.de Vooght, Les pouvoirs du concile et l’autorité du pape au concile de Constance (1965).
